De eerste ontmoeting verliep niet bepaald vlekkeloos. Net toen ik in het voorjaar van 1988 op de bel wilde drukken van het pand van de Teldersstichting in Den Haag voor een sollicitatiegesprek met mr.drs. H. Langman, deponeerde een duif zijn kwakkie op mijn hoofd. Misschien was dit wel een goed teken, hield ik de voorzitter van het curatorium van het wetenschappelijk bureau van de VVD binnen voor. ‘De VVD is toch een beetje een bekakte partij.’ U begrijpt: ook als twintiger was ik al heel geestig.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout