Instanties die in hun taalgebruik het vertrouwde onderscheid tussen dames en heren laten varen, wekken veel irritatie. Maar de bezwaren tegen het afschaffen van een tweedeling in aanspreekvormen zijn eerder emotioneel dan redelijk.
Het lijkt zo’n typisch voorbeeld van doorgeslagen politieke correctheid. Klanten van de Nederlandse Spoorwegen worden binnenkort aangesproken met ‘Beste reizigers’ in plaats van met ‘Dames en heren’. Dit om diegenen tegemoet te komen die niet precies weten of ze nu een dame dan wel een heer zijn. Eerder had de gemeente Amsterdam al laten weten genderneutrale taal te gaan gebruiken. Dus zonder verwijzing naar sekse.
Genderneutrale maatregelen kennen duidelijke nadelen
Deze handreiking naar non-binaire personen, mensen met een intersekse-conditie of hoe ze ook moeten worden aangeduid in deze verwarrende tijden, doet overdreven aan. Het gaat immers om een erg kleine groep. Moeten we daarvoor onze vertrouwde aanspreekvormen laten varen?
Ja, waarom niet eigenlijk? De doorvoering van sommige genderneutrale maatregelen kent duidelijke nadelen. Het afschaffen van afzonderlijke wc’s voor beide seksen bijvoorbeeld is vervelend voor vrouwen die er liever niet getuige van willen zijn hoe mannen hun geslacht uit hun broek trekken boven een urinoir.
Aloude gewoonte bevordert hokjesdenken
Maar de bezwaren tegen sekseneutrale terminologie zijn eerder emotioneel dan redelijk van aard. De aloude gewoonte om mensen als vrouw of als man aan te spreken, bevordert een hokjesdenken dat in strijd is met de egalitaire idealen van de westerse samenleving. Ze verdeelt de mensheid in twee categorieën zonder dat daar een noodzaak voor is.
Uiteraard dient iedereen het recht te behouden verbaal te discrimineren. Dat hoort bij het vrijheidsideaal van de westerse samenleving. Maar dat instanties doordacht afstand nemen van een terminologische tweedeling van de maatschappij, valt alleen maar te prijzen.