De afgelopen dagen delen vrouwen op sociale media massaal hun ervaringen met ongewenst seksueel gedrag via de hashtag #MeToo. Die campagne is hysterisch, en streeft zijn doel voorbij.
#Metoo is een antwoord op het schandaal rond Hollywoodmagnaat Harvey Weinstein, die door talloze actrices wordt beschuldigd van seksueel wangedrag. Weinstein is inmiddels onttroond. Terecht.
Maar binnen een dag werd #MeToo trending op Twitter, met tienduizenden vrouwen die hun verhaal doen – van heel specifiek tot zeer vaag – en geschokte reacties op het enorme aantal ‘slachtoffers’ tot gevolg. De actie wordt taboedoorbrekend genoemd, terwijl ongewenste intimiteiten toch al zeker een aantal jaren – zo niet decennia – wereldwijd onderwerp van discussie zijn.
You are not alone. #MeToo
— Sarah Hyland (@Sarah_Hyland) October 16, 2017
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De ‘Me Too’-aantallen zijn inderdaad enorm. Maar dat komt vooral door de brede (en bovendien foutieve) definitie van seksueel geweld die wordt gehanteerd in deze campagne. Die definitie is komen overwaaien uit het Amerikaanse campusleven, waarbij seksuele intimidatie elke vorm van sociaal contact is waarbij de vrouw zich niet comfortabel voelt. En dat is nogal subjectief.
Het is voor mannen allemaal heel verwarrend
Naroepen, ongewenste complimenten en flauwe, seksistische grappen worden op een hoop gegooid met serieuze aanranding en verkrachting. Vrouwen die opmerkingen of complimenten krijgen uit ongewilde hoek wentelen zich in de hysterie van #metoo. Columnisten doen en masse ‘hun verhaal’ over incidenten uit hun leven, velen van hen betrekkelijk onschuldig.
Dat is niet om seksueel geweld te bagatelliseren, integendeel. De vraag is juist hoe vrouwen die serieus slachtoffer zijn geworden van verkrachting of daadwerkelijke aanranding dit ervaren. Een vriendin die een jaar of tien geleden op een feestje is gedrogeerd, aangerand, door verschillende daders verkracht, en vervolgens halfnaakt is achtergelaten, aanschouwt de Me Too-hashtag met afschuw: ‘No, not you too.’
If you’ve been sexually harassed or assaulted write ‘me too’ as a reply to this tweet. pic.twitter.com/k2oeCiUf9n
— Alyssa Milano (@Alyssa_Milano) 15 oktober 2017
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Bovendien is dit voor mannen allemaal heel verwarrend. Een goedbedoeld compliment of onschuldige dan wel onhandige flirt wordt zo onder het mom van ‘rape culture’ geframed als seksueel misdrijf. Het gaat zelfs zo ver dat er al gauw een #IHave volgde: mannen die het boetekleed aantrekken op sociale media. ‘Ja, ik heb me schuldig gemaakt aan seksueel grensoverschrijdend gedrag en het bijgedragen aan een klimaat waarin dit kan’. Wat is ‘dit’ precies?
I haven’t seen from men in #MeToo is acknowledgment of personal responsibility. Most of us have, at least once, treated women badly. #IHave
— jerry scott (@g_r_scott) 16 oktober 2017
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Complimenten zijn geen seksueel geweld
Iedereen is wel eens – al dan niet per ongeluk – betast in het openbaar, of heeft last gehad van een iets te opdringerige man. Maar hoe traumatiserend is dat daadwerkelijk?
Complimenten zijn geen seksueel geweld, hoe oninteressant of onaantrekkelijk de gever ook is. Een hand op je schouder of bovenbeen ook niet. In plaats van mannen als collectief te criminaliseren voor iets wat voor velen toch als instinctief gedrag geldt, is het beter om vrouwen weerbaarder te maken. Bevalt een sociale interactie je niet? Zeg dat dan.
Man up, ladies, en trek je bek open als iets je niet aanstaat.