Europa dreigt ten prooi te vallen aan vergeetachtigheid. Politieke vergeetachtigheid is niet zelden extreem gevaarlijk. Wie aan totalitaire regimes denkt, denkt aan nazi-Duitsland. Maar het totalitaire socialisme is even gevaarlijk, schrijft Afshin Ellian.
De associatie met nazi-Duitsland is enigszins te begrijpen. Het naziregime ontketende een wereldoorlog met alle wreedheden van dien. Tevens pleegde dat regime een geïndustrialiseerde genocide. Het technisch-bureaucratische aspect van deze genocide bracht ten onrechte de rationaliteit als zodanig in diskrediet. Linkse filosofen zagen in het naziregime het failliet van de Verlichting. Deze simplistische benadering van de geschiedenis eindigde in het postmodernisme, een soort literatuur en religieuze mystiek.
Gevaar van stalinisme is in de vergetelheid geraakt
Maar het nationaal-socialisme was niet het enige totalitaire regime in Europa, evenmin het enige dat werd voortgebracht door Europa. Het Sovjet-stalinisme was eveneens een totalitair regime, dat bovendien veel langer standhield dan het naziregime. Daarnaast wisten de socialisten vergelijkbare regimes te vestigen in andere delen van de wereld: in het Cuba van Castro, Cambodja, Vietnam, China. Deze regimes waren niet zozeer het resultaat van het Sovjet-stalinisme, maar vooral van de ideologie en de propagandamachine die eraan ten grondslag lag. De ideologie van het Sovjet-totalitarisme is helaas in de vergetelheid geraakt. Daarom denkt iedereen bij het woord ‘totalitarisme’ alleen aan het nazisme.
Een gevaarlijke vorm van vergeetachtigheid! Het socialistische totalitarisme heeft immers aan miljoenen mensen het leven gekost. Bovendien bracht het de wereldvrede op de rand van een nucleaire oorlog. Kortom, het woord ‘socialisme’ herbergt evenveel schuld als het woord ‘nazisme’.
Toch praat iedereen alleen maar over neonazi’s en niet over neostalinisten. Die zitten in alle parlementen van de Europese landen en ook in het Europees Parlement. Natuurlijk kun je je afvragen hoe dat mogelijk is. Links is oververtegenwoordigd in de westerse media. Voor linkse journalisten is iemand als oud-SP-leider Jan Marijnissen een beschaafde moderne Robin Hood, en niet een totalitaire leider met een totalitaire ideologie. En dat terwijl ze geen onderscheid zouden moeten maken tussen een neonazi en een neostalinist. Beiden hangen immers een totalitaire ideologie aan.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout