Onno Aerden geeft in zijn blog wekelijks ongevraagd communicatieadvies. Dit keer aan Ajax-trainer Erik ten Hag: u bent een communicator, een trainer, een mens van wereldklasse.
Een paar minuten na het onwaarschijnlijke verlies van uw club Ajax, in de allerlaatste seconden van de halve finale van de Champions League, zei u dit voor de camera’s van Ziggo:
Ik denk dat we een goeie wedstrijd hebben gespeeld, maar er zaten natuurlijk ook mindere momenten in.
We hebben een fantastische reeks gespeeld, we waren er zo dichtbij. We zijn als team en als individuen ongelooflijk gegroeid, hebben het geweldig gedaan. We moeten dit verwerken, maar uiteindelijk moeten we ons oprichten.
U zei het met schorre stem, maar rustig, beheerst. Geen tranen, geen grote woorden, geen vloek. En elk woord loepzuiver.
Kalmte van een groot leider
Onno Aerden
Onno Aerden is schrijver en geeft wekelijks in een blog ongevraagd communicatie-advies aan iemand (m/v) die de publiciteit haalde. Normaal gesproken op zaterdag, maar vandaag – de dag na het verlies van Ajax – een extra blog met een ode aan trainer Erik ten Hag.
Hier stond een man die, op de krankzinnigste avond van een krankzinnig voetbalseizoen, de kalmte uitstraalde van een groot leider.
Droog, zakelijk, met een fraai Twents accent: uw gesprekken met vertegenwoordigers van de media zijn een verademing om te beluisteren tussen al het gezwollen geblaat van nogal wat collega’s en commentatoren.
Die klasse is des te opmerkelijker, omdat u maandenlang bent weggehoond door ‘voetbalexperts’. Chef Voetbal Valentijn Driessen van De Telegraaf reisde demonstratief niet af naar Spanje, omdat Ajax toch geen kans zou maken tegen Real Madrid. René van der Gijp en Johan Derksen lachten zich in hun tv-programma gek om u: een ‘boertje van buut’n’ dat niet in de Arena zou thuishoren.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Deze heren hadden geen boodschap aan uw uiterst succesvolle trainerscarrière, die u onder meer, al drie jaar terug, een trainersprijs opleverde – vernoemd naar een trainer die we wél geweldig vonden, bijna ongeacht zijn prestaties (Rinus Michels).
Leider moet zich ondergeschikt kunnen maken
Het Parool gaf een week geleden, aan de vooravond van de door uw team gewonnen KNVB bekerfinale, een inkijkje in uw diepere zelf met twee aforismen die zo op een tegel kunnen: ‘De mens is mij meer waard dan de sporter.’ En: ‘Uiteindelijk is de leider onderdeel van het proces, die moet zich ook ondergeschikt kunnen maken.’
Uit dat gesprek bleek dat niet alleen analisten bij kranten en op televisie u als ‘outsider’ zagen, maar nota bene ook uw eigen werkgever. ‘De toon toen ik hier binnenkwam, was: wij zijn Ajax en we weten hoe de wereld in elkaar steekt. Dan komt er iemand die zegt dat het toch iets anders zit. Ik heb moeten manoeuvreren en masseren om dat duidelijk te maken,’ zei u onder meer. En: ‘Ik stuitte op scepsis in het begin. In de kleedkamer kan iedereen alles zeggen, zolang het tussen die vier muren blijft. Dat is hier heel moeilijk.’
Mijn ontzag is sterk toegenomen
Mijn ontzag voor u, al groot tijdens dit seizoen, is sterk toegenomen door de bijna stoïcijnse manier waarop u publiekelijk reageert – niet alleen op winst en pijnlijk verlies, maar ook op de ratten die volkomen ten onrechte aan uw stoelpoten blijven knagen. In Het Parool: ‘Ik kan niet met alle winden meewaaien. Ik moet consistent zijn in mijn beleid, in mijn communicatie, anders ben ik reddeloos verloren. Dan blazen ze me omver.’
Of Ajax nou landskampioen wordt of niet, u bent een communicator, een trainer, een mens van wereldklasse.
Geluk!