Schrijver worden is in Nederland misschien wel de slechtste manier om eeuwige roem te vergaren. Zelfs van de populariteit van Gerard Reve, W.F. Hermans en Harry Mulisch is weinig meer over, schrijft Roelof Bouwman.
Roelof Bouwman is historicus en journalist. Hij schrijft wekelijks over politiek, geschiedenis en media.
‘Na mijn dood,’ voorspelde Gerard Reve in 1982 in een interview, ‘word ik op de scholen tien jaar vrijwillig gelezen en daarna nog eens tien jaar verplicht. Dan noemen ze een straat naar me. En dan ben ik helemaal vergeten. Niemand weet toch meer wie Tweede van der Helst was?’
De uitspraak wordt vaak aangehaald als het gaat over de vergankelijkheid van schrijversroem. Reve had het – zoals wel vaker – goed gezien.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout