Er was een tijd dat mode een dominantere rol speelde in het leven. Wat beroemde ontwerpers bedachten en wat het nieuwe seizoen te bieden had, wilde je weten. De eerste zelfstandige kledingaankoop van Carla Joosten was die voor de plechtige communie. Een katholiek ritueel dat je als kind in de laatste klas van de basisschool onderging, en misschien nog wel ondergaat.
Van die plechtigheid in 1972 zelf herinner ik me niets. Maar de kleren die ik in bisschopsstad Roermond op de kop tikte wel. Een lichtbeige broek met ietwat wijde pijpen en een groen-beige blouse met veterkraag, die destijds in de mode was. Dat had ik toch maar mooi als amper twaalfjarige aangeschaft.
Een winkelstraat verderop hing het hippe ding flink afgeprijsd
In dat jaar kocht ik ook een gerimpeld paars-geel jasje. Ik herinner me de schok toen ik het hippe ding dat ik net had aangeschaft in een winkelstraat even verderop flink afgeprijsd aan een rek zag hangen. Waarop ik terugging naar de eerste winkel en het jasje inleverde om het verderop alsnog te kopen. En het zou dragen tot het op de draad versleten was.
Lees ook dit verhaal: de kledingkast moet duurzamer
Jaren later was gaan werken in Maastricht uit het oogpunt van mode een hele stap. De stad stond bekend om zijn elegante, goedgeklede vrouwen. Zelf zette ik er mijn eerste schreden nog op leren klompen, die begin jaren tachtig in waren. Maar de modezaken trokken me al snel en het duurde niet lang of ik paradeerde net als de Maastrichtse dames op pumps. Al moest ik me als journalist ook weer niet al te chic kleden. Het gaat in dit vak niet om jezelf.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout