Het ministerie van VWS doet in de kwestie Sywert-deal alles om zand in de juridische machine te gooien. De overheid stelt zo een bedroevend voorbeeld, betoogt Philip van Tijn. Door rechterlijke bevelen te negeren, wordt het beeld versterkt van een onbetrouwbare overheid.
Philip van Tijn is bestuurder, toezichthouder en adviseur. Hij schrijft wekelijks een blog over de actualiteit.
Over de Mondkapjesaffaire hoef ik weinig meer toe te lichten. Een slechterik maakte met twee slechte vriendjes in 2020 misbruik van de blinde coronapaniek die toen heerste. Hij wekte de indruk uit menslievendheid en dankzij relaties een deal te sluiten om mondkapjes uit China te halen. Uiteindelijk blijkt deze overeenkomst 100 miljoen euro te kosten, waarvan naar schatting 28 miljoen voor de drie slechteriken overblijft. Los daarvan blijkt ook de stukprijs van de kapjes nogal hoog. En dit alles omdat de hoofdslechterik goede banden heeft met personen in de Haagse politiek – vooral in zijn eigen partij, het CDA. De toenmalige CDA-minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge had zich hiertoe geleend, zonder er overigens zelf beter van te worden. Omdat de opperslechterik Sywert van Lienden heet – een voormalig wonderkind – gaat dit alles de geschiedenis in als ‘de Sywert-deal’.
Heeft de overheid in de Sywert-deal veel te verbergen?
Bovenstaande lijkt de werkelijke gang van zaken, maar ik kan geen garantie geven. Want nog steeds houdt de overheid stukken achter die duidelijk kunnen maken hoe de precieze gang van zaken is geweest. Ondanks het bestaan van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob), die in 2022 is opgevolgd door de Wet open overheid (Woo). En ondanks een verzoek van de Volkskrant in mei 2021, veertien maanden geleden, aan het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) om bepaalde stukken van de Sywert-deal te openbaren.
Lees ook deze bijdrage uit 2021: Ministerie van Volksgezondheid geeft eigen betekenis aan Wet openbaar bestuur
En ondanks een uitspraak van de rechtbank in Amsterdam van afgelopen januari, zeven maanden geleden alweer, dat VWS toch echt gehoor moet geven aan het Volkskrant-verzoek, op straffe van een dwangsom van 100 euro per dag. Die uitspraak ging VWS natuurlijk ‘bestuderen’ en vervolgens verzette het zich hiertegen. Plotseling werd afgelopen week het verzet gestaakt, wat er vermoedelijk niet los van kan worden gezien dat afgelopen donderdag 21 juli weer een rechtszitting zou plaatsvinden.
Als het hier een topcrimineel zou betreffen die alles doet om zand in de juridische machine te gooien, zouden we dat inmiddels gewoon vinden. Maar als de overheid zo handelt, is er toch alle reden om te fronsen. Sterker: hoe langer de overheid de zaak traineert, des te sterker wordt de verdenking dat er veel te verbergen is.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout