Leve de anti-multiculturalistische lente in de PvdA

Als de PvdA doorgaat met een seculiere benadering van de samenleving – gefundeerd in de rechtsstaat – dan kunnen we toch zeggen dat de opvattingen van Pim Fortuyn over de multiculturele samenleving hun weg hebben gevonden binnen de heersende politiek.

De PvdA is drastisch aan het veranderen. De afgelopen decennia zijn de socialisten fors bekritiseerd vanwege hun opstelling in multiculturele vraagstukken.

De PvdA van Jacques Wallage vertegenwoordigde de meeste radicale multiculturalisten binnen de PvdA. Elke kritiek op het multiculturalisme of op multiculturele vraagstukken beschouwde Wallage als een racistische aanval op de Nederlandse staat.

De mond snoeren

Wallage ging zo ver dat hij een brief schreef aan de toenmalige fractievoorzitter van de VVD, Jozias van Aartsen, waarin hij van Van Aartsen verlangde dat hij Kamerlid Ayaan Hirisi Ali de mond zou snoeren.

Gelukkig luisterden Van Aartsen en de VVD-fractie niet naar Wallage. Dat waren duistere tijden. En daarna kwam Job Cohen.

Wijkambtenaar

Job Cohen verbond het multiculturalisme met religie. Hij was van mening dat de integratie via religie moest verlopen. Een wijkambtenaar in dienst van de gemeente Amsterdam mocht van Cohen weigeren zijn cliënten de hand te schudden.

Alles moest worden aangepast aan de eisen van fundamentalistische moslims. Zo zouden de moslims makkelijker kunnen integreren. Cohen ging ver in zijn opvattingen.

Hij vond dat de discriminatie van vrouwen de prijs is die we moeten opbrengen voor de godsdienstvrijheid. Daarbij beriep hij zich op de situatie rond de SGP. Deze partij is intussen veranderd: vrouwen kunnen op de kieslijst van de SGP komen.

Vreemde vogel

Cohen was een vreemde vogel. Ik begrijp nog steeds niet waarom een sociaal-democraat religie zou betrekken bij de integratie van nieuwe burgers.

De situatie waarin de PvdA verkeerde, was rampzalig. Eerder had ik gezegd en geschreven dat de PvdA door sommige allochtonen en belangengroepen werd gegijzeld.

Minister Ella Vogelaar was wellicht de laatste sterk multiculturele verschijning binnen de PvdA. Zij was het sluitstuk van een lange multiculturele weg die de PvdA had bewandeld. Zij was een komisch sluitstuk van de multiculturele ideologie als heersende stroming binnen de PvdA.

Revolutie

Maar er is een revolutie gaande binnen de PvdA. In plaats van Ella Vogelaar, Job Cohen en Wallage wordt de PvdA nu geleid door de seculiere sociaal-democraten: Jeroen Dijsselboem, Diederik Samsom en Lodewijk Asscher. Twee recente voorbeelden geven de ernst van de seculiere revolutie binnen de PvdA aan.

De Nederlandse regering heeft besloten om uitkeringen naar Marokko stop te zetten. Het gaat hier niet alleen om geld, maar ook om de boodschap aan aspirant-nieuwkomers: gij zult niet voor uitkeringen naar Nederland komen. Dat is een harde boodschap aan een groep die traditioneel heel veel macht had in de PvdA, vooral in de grote steden.

Dreigbrief

Marokkaanse organisaties schreven een woedende dreigbrief aan Lodewijk Asscher. Volgens Elsevier zeggen de Marokkaanse clubs hun achterban te zullen adviseren om niet op de PvdA te stemmen.

Asschers reactie was verpletterend. Hij vond de reactie bevoogdend, want de Marokkanen kunnen prima zelf bepalen op wie ze stemmen:

‘Ik ben geschrokken van het beeld dat u blijkens uw brief koestert van Marokkaanse Nederlanders. U moet de handen ineen slaan in plaats van met oneigenlijke electorale dreigementen te komen.’

Natuurlijk zit ook oud-GroenLinks Kamerlid Mohamed Rabbae bij de woedende uitkeringslobby.

Niet meer bang

De PvdA is kennelijk niet meer bang voor dit soort multiculturele dreigementen.

Dan de kwestie van de negenjarige Yunus, die met zijn lesbische pleegouders is ondergedoken. Omdat de biologische moeder uit Turkije na negen jaar plotseling verontwaardigd is over het feit dat haar zoon door christelijke lesbische vrouwen wordt opgevoed.

Het gaat hier om dubbele zonde: christelijk en ook nog lesbisch. De Turkse premier Recep Tayyip Erdogan sluit zich aan bij deze biologische moeder die feitelijk nooit een moeder is geweest voor Yunus.

Genadeloos

Ook hier reageerde de PvdA bij monde van vicepremier Asscher genadeloos: het gedrag van Erdogan is aanmatigend, ongepast en onacceptabel. Asscher voegde eraan toe dat hij het bijzonder triest vindt dat een pleeggezin moet onderduiken terwijl de ouders juist onze bewondering verdienen.

Plotseling beseft iedereen waarom Turkije van Erdogan niet bij de Europese Unie past.

Als de PvdA doorgaat met een seculiere benadering van de samenleving – gefundeerd in de rechtsstaat – dan kunnen we toch zeggen dat de opvattingen van Pim Fortuyn over de multiculturele samenleving hun weg hebben gevonden binnen de heersende politiek. Maar kan deze seculiere revolutie zich voortzetten in de PvdA? Dat weten we niet.

Steun

Deze niet-multiculturalistische maar seculiere rechtsstatelijke lijn van de PvdA verdient steun. Omdat het multiculturele vraagstuk niet een partijvraagstuk, maar een nationaal vraagstuk is.

Lodewijk Asscher is een verademing.

Na de ‘Arabische Lente’ daagt de seculaire lente in de PvdA. Hopelijk eindigt de PvdA-lente anders de ‘Arabische Lente’.