De schandaalsfeer die door sommige asieladvocaten en politieke partijen wordt gecreëerd rond het asielbeleid en staatssecretaris Teeven, is om onpasselijk van te worden. Het asieltraject is een juridisch traject – geen zorgtraject.
Dat het complexe Nederlandse asielbeleid schandelijk inhumaan zou zijn, valt moeilijk vol te houden. Slechts een klein deel van hen die mogen blijven, om maar wat te noemen, is daadwerkelijk politiek vluchteling. Verreweg de meeste asielzoekers zijn dat niet, maar mogen blijven om wat niet voor niks humanitaire redenen heet.
Met zogeheten ‘pardonnen’ strijkt Nederland bovendien geregeld over het hart voor diegenen die zelfs volgens de toch al humane regels – en de rechter – geen recht hebben op een verblijfsvergunning.
Gaat er een keer iets mis, zoals met de zelfmoord van de Russische asielzoeker Aleksandr Dolmatov, dan volgt een groot onderzoek, zoals in dit geval door de Onderzoeksraad Voor Veiligheid (OVV).
Het gisteren verschenen, grondige eindrapport Veiligheid voor vreemdelingen stelt vast dat vluchtelingen hier veilig zijn, maar put zich desondanks uit in aanbevelingen om incidenten als die met Dolmatov te voorkomen.
Schandaalsfeer
Waar je als buitenstaander zo langzamerhand dan ook een beetje onpasselijk van wordt, is de schandaalsfeer die door sommige asieladvocaten en sommige politieke partijen wordt gecreëerd rond het asielbeleid en verantwoordelijk staatssecretaris Fred Teeven (VVD).
Nu weer met de treurige zelfmoord van een Armeense asielzoeker, in een bos nabij een asielzoekerscentrum bij Deventer.
Uitzetting
Het gaat om een complex geval dat de autoriteiten voor louter dilemma’s plaatste. De geestelijk zwaar gestoorde man had een verblijfsvergunning in Duitsland, waar hij onder behandeling was.
Volgens de internationale rechtsregels moest hij terug naar dat land, aangeboden hulp in Nederland ‘meed’ hij bovendien. De IND besloot tot uitzetting, de rechter vond de motivering onvoldoende, waarop de IND in beroep ging. Dat wachtte de man niet af: hij pleegde zelfmoord.
Misstand
Dat was bijna twee weken geleden, maar het bericht kwam pas deze week naar buiten aan de vooravond van het OVV-rapport.
Hoewel de verschillen fundamenteel zijn, brachten zowel de SP als betrokken asieladvocaten beide zaken opvallend gretig met elkaar in verband, in een opzichtige poging om er een structurele misstand in het asielbeleid van te maken en die de staatssecretaris in de schoenen te schuiven.
Een politiek slaatje slaan uit de zelfmoord van een zwaar psychotische man – je moet maar durven.
Dilemma’s
De kritiek is nu dat Nederland de zorgmijdende Armeniër zélf zorg had moeten bieden en niet had mogen uitzetten. Nog los van het feit dat iets meer oog voor de dilemma’s van de IND wel op z’n plaats is: de critici rekken de ‘humanitaire’ eisen aan het asielbeleid zo ook tot in het onmogelijke op.
Het asieltraject is een juridisch traject – geen zorgtraject.