Nemo. Dat was de vriendelijke naam van de woeste blizzard die afgelopen vrijdag en zaterdag automobilisten en huishoudens zonder stroom onder de sneeuw begroef in de wijde omgeving van New England, en de start van de New York Fashion Week (NYFW) met de collecties voor winter 2013/14 akelig dwarszat.
Tal van inkopers en journalisten, waaronder de gewaardeerde Suzy Menkes, konden niet meer op tijd invliegen. In het vakblad WWD verzuchtte Menkes terecht dat vroeger de NYFW ‘in de frisheid van de herfst van oktober en tijdens de lieflijke start van de lente’ werd gehouden. Maar dat was voordat New York eerder dan alle andere modesteden de vrouwencollecties wilde showen. En niet zo gek want NYFW laat ook mannenmode zien en de shows daarvan zijn in Milaan en Parijs al gelopen.
Uitstel
Marc Jacobs had ook last van de vroege showdata en de sneeuw: hij moest de show van zijn belangrijkste collectie uitstellen omdat nog niet alle collectiestukken binnen waren. Aanstaande donderdagavond, juist als de internationale pers en inkopers weer zijn vertrokken en de NYFW erop zit, toont Marc Jacobs zijn hoofdcollectie. Maandagavond, de oorspronkelijk showtijd, wordt nu gevuld met de jongere Marc by Marc Jacobs-show.
NYFW, nogal dun uitgesmeerd over acht dagen, heeft niet te klagen als het om de belangstelling gaat. Bij het niet overmatig bekende merk Band of Outsiders zat zaterdag zowaar de hele Vogue-redactie, inclusief Anna Wintour, en Cathy Horyn van de New York Times frontrow (Elsevier overigens ook).
Maar wat we daar allemaal deden, is mij nog steeds een mysterie. Aardige mode, beetje Belgisch van jaren geleden, maar dan beslist minder goed genaaid. Jurkjes gedrapeerd van lange streephemden en af en toe wat jarenveertignostalgie. Maar verder leverde deze collectie vooral veel verlangen naar het puur Italiaanse Bottega Veneta, die dit soort kleren velen malen mooier ontwerpt en uitvoert.
Vies vaatwater
Cathy Horyn had zaterdagochtend in The New York Times geschreven dat veel New Yorkse collecties van jong talent erg afhankelijk waren van Europese (dus Italiaanse) materialen. En dat ze qua ideeënrijkheid nauwelijks de moeite waard waren en qua kleur erg deden denken aan vies vaatwater. Ze had gelijk!
Maar de NYFW brengt ook elke dag een paar goede namen, zoals Tommy Hilfiger. Hij presenteerde zijn mannenmode in een oud bibliotheekdecor met preppy-Hilfiger-wapenschilden als een moderne ode aan de scherpe zwart/wit Prince-de-Galles-ruit en de houndstooth, het zaagtandruitje dat wij in goed Nederands pied-de-poule of (als het om een wat groter formaat gaat) pied-de-coq noemen. Slanke jassen, maar ook motorjacks, waren uitgevoerd in een bruinige Prince-de-Galles-variant.
Broeken waren geheel of gedeeltelijk uitgevoerd in de klassieke ruiten. Zelfs de schoenen waren langs de zolen omrand met pied-de-poule. Hier en daar een forse krijtstreep, wat wollige teddy en glad camelkleurig materiaal dat aan duikerspakken deed denken, zorgden ervoor dat de eigentijdse herwaardering van de klassieke dessins niet te eendimensionaal werd. Modern-klassiek was het geheel, maar ook met een flinke knipoog naar de jaren zeventig in Londen en hippe kleermaker uit die tijd Tommy Nutter.
80 jaar oud en modern
De tijdelijke modeshowtenten naast het Lincoln-center waren – zo werd voor de zekerheid bericht – berekend op de hevige sneeuwval. Ze boden inderdaad een goede schuilplaats aan iedereen die New York op tijd had gehaald en zaterdagochtend door de Nemo-sneeuw had weten te ploegen. Ze boden onderdak aan de show van Lacoste.
Het jubilerende tachtig jaar oude sportmerk toonde een voortreffelijk gestroomlijnde collectie voor vrouwen en mannen. Speelse vlakverdelingen met diverse kleuren en een mix aan opvallende materialen, zoals moderne doubleface-stoffen (een laagje poloshirt-tricot versmolten met steviger materiaal) waarmee ruime volumes werden gecreëerd. En interessante dessins. Het oogde allemaal fris futuristisch.
Voetbalvrouw met smaak
Vicoria Beckham is werkelijk uitzonderlijk. Een zangeres met ontwerptalent én een voetbalvrouw met smaak. Zondagochtend in de New York Public Library toonde ze haar publiek, waaronder man David, dat ze ook met klassieke vensterruiten (denk aan de Heer&Beer Bommel-jas) en traditionele sjaalkragen bijzondere jurken kan ontwerpen die sensueel en stijlvol zijn.
Stevige, viltachtige wol en glanzend pony-materiaal werden contrastrijk samengevoegd en maakten door feilloos snij- en maakwerk een solide indruk. Lange rokken kregen diepe splitten en elegant-degelijke jasjurken lieten de armen bloot. Decent en spannend.
Gestroomlijnde rondingen
Donna Karan’s DKNY-collectie was ook al verrassend gestroomlijnd met fraaie rondingen en met veel materialenmix in één jurk, jas of jack.
Camel, zwart en wat wit werden spannend samengevoegd, materialen fraai doorgestikt en zelfs de onvermijdelijke panterprint werd in een geüpdate, getransformeerde vorm (meer een patroon van bloemblaadjes) gepresenteerd.
Meisjes als dames
Diane von Fürstenberg houdt een voorliefde voor disco, vernieuwde jarenzeventigbelijning, wilde dessins en levendige kleuren, maar vergat ook niet dat het trendy is om materialen te mixen in ėėn kledingstuk. Nou, alles daarvan kwam aan bod bij haar vrolijke show, waarbij modellen zowaar lachten. Haar befaamde omslagjurk was ditmaal in gebrand bruin suède uitgevoerd.
Veel smalle broeken en ruimere tops, slanke jasjes, ‘blote’ jurken en heel veel prints en grafische effecten leverden samen het uitzonderlijke resultaat dat damesachtige kleren heel jong leken en jonge meisjes er erg volwassen in uitzagen. Leeftijdloze pret kortom. Dat het daarom ging, werd nog even gedemonstreerd door de 66-jaar jonge Diane zelf, die ditmaal solo een ererondje liep en danste op I’m every Woman!
Meisjes als meisjes
Zondagavond mochten we weer in de Hilfiger-bieb met het boekendecor schuilen om nu de Tommy-girls te bekijken. Frisse meisjes, door twee dagen en een sneeuwstorm gescheiden van de Hilfiger-mannenmodeshow, toonden veel bloot been van knie tot halverwege dij.
En ook ditmaal weer veel kunstig verknipte prince-de-galles- en pied-de-poule stoffen. Als slanke en ruime jassen, rokjes en korte broekjes. Amerikaanse college-stijl ontmoette Engelse kleermakersambacht. Nog iets uitbundiger dan de Hilfiger-mannen, met als extraatje goed geconstrueerde jurkjes, samengesteld uit ruitvormige stukjes leer.