Bij Frans Molenaar, een van de allergrootste namen uit de Nederlandse mode, waren kleren altijd meer kunst dan kermis. Afgelopen vrijdag overleed de couturier op 74-jarige leeftijd.
De hoogst ongelukkige val van de trap, vlak voor de kerstdagen is couturier Frans Molenaar (74) fataal geworden.
We verliezen met hem de laatste actieve couturier uit de groep die sinds de jaren vijftig en zestig Nederlandse luxe-couture prominent presenteerde. Molenaar was dé Nederlandse modernist, de man van de heldere lijn.
Positief
‘Je komt toch wel?’ vroeg Frans enkele weken geleden nog. ‘Ik heb straks mijn honderdste couture-show. Oh nee…eerst nog mijn 99ste show nog!’
De laatste tijd maakte Frans Molenaar beslist een minder scherpe indruk. Maar ondanks enige verwarring was hij nog altijd vrij dwingend.
Het paste bij zijn karakter dat positief was ingesteld, maar zeer resultaatgericht. Zijn leven draaide om zijn couturier-schap, zijn modehuis met zijn klanten en zijn ontwerpen.
Molenaar was een vrolijke workaholic die zijn naam veel en vaak wilde terugzien en daarom allerlei samenwerkingen aanging – van rollator tot meubilair, van C&A tot de bedrijfskleding van vuilnismannen.
En hij hield daarbij de jonge generatie zijdelings in de gaten. Met zijn Frans Molenaar-prijs wist hij jaarlijks een groep veelbelovende studenten een uniek podium te geven. Ook al gaf hij vaak met de nodige vrolijkheid toe dat hij het werk van de jongeren niet altijd meer goed begreep.
Heldere lijn
Zijn uitgebalanceerde interieur boven zijn salon had hij een paar jaar geleden met allerlei glamour-elementen een wat kitscherige bladgouden kant gegeven. Hij was daar zelf ook wat verbaasd over.
Maar in zijn modevormgeving was en bleef hij de standvastige modernist Molenaar, met opvattingen die diep geworteld leken in de Hollandse stijl: heldere lijnen en sterke kleuren en weinig afleidende frivoliteiten.
Eerder kunst dan kermis
Ook al was het basisprincipe van zijn vormgeving aan de strenge kant, zijn collecties en zeker zijn shows pakten vaak joyeus uit. Zijn sterke zwart-witcontrasten, waarmee hij in de jaren zestig naam maakte, waren vertaald tot kleren nooit rigide.
Vooral met grote kleurnoppen kon hij extra speels uitpakken, zonder dat de elegantie van de draagster in het gedrang kwam. Bij Molenaar was het altijd eerder kunst dan kermis.
Zijn nogal onveranderlijke en uitgesproken grafische stijl liep niet altijd parallel met de mode, maar sloot juist de laatste jaren weer onverwacht goed aan bij de internationale tendensen.
Zo toonde Louis Vuitton voor voorjaar 2013 een geblokte collectie die sterk aan het werk van Frans Molenaar deed denken. Reden om hem in Elsevier STIJL die zomer in een groot interview aan het woord te laten.
Geconfronteerd met het feit dat zijn stijl weer trendy is zei hij: ‘Is dat zo? Ik volg dat niet, heb dat ook nooit gedaan. Ik volg mijn eigen koers, ben altijd een loner geweest in mijn werk.’
Jammer dat Frans Molenaar zijn grote jubileum van de honderdste couture in september 2015 niet heeft mogen halen, maar met de 98 voorgaande collecties heeft hij zichzelf meer dan voldoende onderscheiden.