Elk volk herdenkt zijn eigen tragedies. Nederland mag zich de Nationale Dodenherdenking en haar inhoud niet laten afpakken, schrijft Afshin Ellian.
Extreem-links en islamisten willen de Nationale Dodenherdenking verstoren. Niemand kan dit als een multiculturele verrijking beschouwen.
Elk volk herdenkt zijn eigen oorlogsslachtoffers, over wie de tijd niet een deken van vergetelheid mag werpen. Een dodenherdenking heeft een bijzondere plek in het nationale bewustzijn van een volk.
Nergens worden de oorlogsslachtoffers uit de antieke tijd, Middeleeuwen of negentiende eeuw herdacht. Dat zit anders met de twintigste eeuw.
Op 11 november herdenken de Britten (Remembrance Day, Poppy Day) hun oorlogsslachtoffers. Op die dag in 1918 accepteerden de oorlogvoerende landen een permanente wapenstilstand en eindigde de Eerste Wereldoorlog. In aanloop naar 11 november dragen de meeste Britten een klaproos, het symbool van hun dodenherdenking en het Royal British Legion. Een mooi symbool dat ook journalisten van de BBC en andere omroepen dragen.
De Nederlandse Dodenherdenking is een stuk soberder: twee minuten stilte.
In de jaren negentig leerde ik dat op 4 mei in Nederland de oorlogsslachtoffers worden herdacht. Die twee minuten leerde ik stil te zijn.
Het zijn indrukwekkende momenten.
Niet iedereen herdenken
De herdenkingstekst is enkele keren marginaal gewijzigd. Nu luidt die: ‘Tijdens de Nationale Herdenking herdenken wij allen – burgers en militairen – die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen of vermoord, zowel tijdens de Tweede Wereldoorlog en de koloniale oorlog in Indonesië als in oorlogssituaties en bij vredesoperaties daarna.’
Nederland, dat niet betrokken was bij de Eerste Wereldoorlog, herdenkt de gevallen militairen vanaf de Tweede Wereldoorlog. En de verzetslieden. Ook centraal staan, uiteraard, de omgekomen burgers en planmatig vermoordde Joden (ruim 100.000 uit Nederland), Roma en Sinti.
Desondanks vragen sommigen zich af wie we eigenlijk op 4 mei herdenken. Niet de duizenden Iraniërs die zijn geëxecuteerd sinds de machtsovername door de ayatollahs in 1979. Evenmin de slachtoffers van de genocide in Bosnië.
Is dat erg? Moet Nederland alle slachtoffers in de wereld herdenken? Nee.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?
Er ging iets fout